استهلاک چیست ؟
امروز می خواهیم در این مقاله درباره اینکه مفهوم استهلاک در حسابداری چیست و چگونه محاسبه می شود اطلاعاتی در اختیار خوانندگان قرار دهیم. استهلاک(Depreciation) به مفهوم کاهش ارزش یک دارایی ثابت بر اثر عواملی نظیر گذر زمان، فرسایش ناشی از کار، تغییر تکنولوژی و. گفته می شود. به عبارتی دیگر استهلاک سرشکن کردن و تخصیص دادن بهای تمام شده دارایی ثابت یه شکل منطقی و منظم به دوره استفاده از آن است و مانند سایر هزینه ها ماهیت بدهکار دارد.استهلاک دارایی ثابت را به عنوان یک هزینه شناسایی می کند و در زمان برآورد هزینه استهلاک حساب هزینه استهلاک را بدهکار و حساب استهلاک انباشته را بستانکار می کند.
مدیریت اموال و دارایی ثابت با نرمافزار اموال و دارایی ثابت برهان راحت شده!
امکان ثبت اموال به تفکیک شرکتهای عضو هلدینگ در یک پایگاه داده، اجرای دقیق محاسبات استهلاک بر مبنای سالهای کبیسه، طراحی فرایندهای گردش اموال در سازمان مطابق با سلایق مدیریت، اجرای فرایند کامل بیمه اموال، تجدید ارزیابی اموال و سهولت گزارشگیریهای مورد نیاز کاربران باعث شده است که ماژول مدیریت بر اموال و داراییهای ثابت برهان سیستم به عنوان ابزاری قدرتمند در هر سازمانی به کار گرفته شود.
هزینه استهلاک چیست ؟
هزینه استهلاک (Depreciation Expense) م عیار مهمی در خصوص شرکتها است. مدیران شرکتها میتوانند با اندازهگیری میزان استهلاک تجهیزات، برای آینده و مسیر شرکت، دقیقتر و بهتر برنامهریزی کنند. افزایش آن در قسمت بدهکار حساب ثبت می شود و جزو هزینه های عملیاتی محسوب می شود.
در یک سازمان وقتی یک دارایی بلندمدت خریده می شود، برای طی زمانی که پولی بابت آن پرداخت شده سرمایه گذاری می شود. دلیل آن این است که دارایی مذکور از نظر اقتصادی برای سازمان همچنان مفید خواهد بود و بازدهی آن در آن دوره ادامه خواهد داشت، پس پرداخت مبلغ برای خرید یک مدل جدید در آن دوره و دوره بعدی سودی نخواهد داشت. برای اینکه این اتفاق نیوفتد، شرکت ها هزینه استهلاک را برای بهبود هزینه دارایی بلندمدت با درآمد حاصل از آن استفاده می کنند. انواع روش ها برای محاسبه هزینه استهلاک وجود دارد و اینکه از چه روشی برای محاسبه استهلاک استفاده کنیم بستگی به ماهیت تجهیزات دارد.
کاهش کیفیت، کمیت یا بهای مداوم یک دارایی به صورت ماندگار را استهلاک می گویند. معیار سنجش دوام یک دارایی ثابت استهلاک است. یک چیز بدیهی این است که با گذشت زمان از بهره وری یک دارایی ثابت که پیوسته در فعالیت های تجاری در حال استفاده است کم می شود. این تعریف استهلاک است. منظور از استهلاک این است که اندازه دوام یک دارایی را محاسبه کنیم و در گزارش صورت مالی سود و زیان ماهانه یا سالانه شرکت ثبت کنیم. هزینهی داراییِ موردنظر منهای مقدار کل استهلاک، ارزش خالص آن دارایی را در اختیارتان قرار میدهد.
چرا از استهلاک استفاده میشود؟
اینکه چه دلیلی دارد که از استهلاک استفاده می کنیم برای این است که هزینه دارایی مورد نظر را بر دوره عمر مفیدی که در حال حاضر دارد پخش کنیم. اگر بخواهیم هزینه کامل دارایی را تنها بر همان سالی که خریداری شده اعمال کنیم خرج آن سال به طور غیرمعقولی افزایش پیدا می کند و سال های باقیمانده که همچنان از آن محصول استفاده می کنیم محاسبه نمی شود.
چرا داراییها مستهلک میشوند؟
داراییها به دو دلیل اصلی مستهلک میشوند:
استهلاک طبیعی: گذشت زمان باعث استهلاک می شود. برای مثال، یک خودرو بر اساس مسافتی که پیموده، سایش لاستیکها پوسیدگی و زنگ زدگی و سایر عوامل مربوط به استفاده از آن، ارزش خود را از دست میدهد.
کهنگی: داراییها وقتی با مدلهای جدید جایگزین میشوند هم، ارزش خود را از دست میدهند. مثلا خودروی مدل پارسال ارزش کمتری دارد، زیرا امسال مدل جدیدی به بازار آمده است.
عدم کفایت
نابابی که تعویض زودرس را نیز شامل می شود.
روش محاسبه استهلاک: هزینهی اولیهی دارایی موردنظر، منهای ارزش بازیافتنی، تقسیم بر سالهای عمر مفید آن دارایی.
روشهای استهلاک چه هستند؟
با استفاده از روشهای استهلاک بیزینس ها می توانند ،کلیه محصولات یا داراییهایی را که با گذشت زمان ارزش زیادی را از دست میدهند، کسر کنند.
رابطهی استهلاک و زمان چیست ؟
هنگام تعیین ارزش طول عمر یک دارایی، استهلاک عامل مهمی است. سه روش از چهار روش اصلیِ استهلاک بر پایهی زمان هستند. چهارمی بر پایهی مقدار استفادهی فیزیکی از آن دارایی است.
چهار روش اصلی برای تعیین استهلاک یک دارایی وجود دارد:
۱. استهلاک خط مستقیم: آسان ترین و عمومی ترین روش استهلاک مورداستفاده، همین استهلاک است. در این روش ارزش یک دارایی را (قیمتی که وقتی شرکت دیگر به آن نیازی نداشت میتواند بفروشد) از قیمت اصلی خرید کسر می کنیم و آن را بر تعداد کل سالهای عمرمفید دارایی برای شرکت تقسیم می کنیم و استهلاک خط مستقیم بدست می آید. در اين روش فرض بر اين است كه دارايي در طي عمر مفيد خود به صورت يكنواخت مورد استفاده است.
سالهاي عمر مفيد / بهاي تمام شده دارايي = استهلاک سالانه
۲. استهلاک کاهش توازن: در این روش مقدار استهلاکی که در طی زمان بهوجود آمده تغییر می کند. استهلاک کاهش توازن برای دارایی هایی که در سال های اولیه بیشتر ارزش شان از دست می رود و بعد از آن آهستهتر دچار استهلاک می شوند کاربرد دارد. این روش استهلاک «تشدیدی» محسوب میشود.یکی از دارایی هایی که روش استهلاک کاهش توازن برای آن مناسب است تجهیزات کامپیوتری است.
۳. استهلاک کل ارقام سالها: روش تشدیدی دوم استهلاک کل ارقام سنوات است که مقدار استهلاک بالاتری را به سالهای نخستین دارایی اختصاص می دهد و در طی زمان کاهش می یابد. اضافه کردنِ تعداد کل سالهای عمر مفید موردانتظارِ دارایی و بعد هم تعیین سال کنونی که در آن بازه است فرمول این روش است.
۴. استهلاک واحدهای تولیدشده: تنها روشی که فاکتور زمان در آن مطرح نیست ، روش استهلاک واحدهای تولید شده است. نگرش این روش به صورتیست که مقدار فعالیتی را که دارایی واقعا تجربه میکند بهحساب میآورد.
برای محاسبه هزینه استهلاک دارایی ها از چه متغیرهایی استفاده می شود ؟
1- بهای تمام شده (واقعی)
2- ارزش اسقاط برآورد شده
3- عمر مفید برآورد شده
باید بدانبد که بهای تمام شده یک عامل و فاکتور واقعی و معین و ارزش اسقاط و عمر مفید دو فاکتور برآوردی و تخمینی می باشند.
تعریف استهلاک انباشته
استهلاک انباشته(Accumulated Depreciation) :حسابي است كه مجموع مبالغ هزينه استهلاك منظور شده براي يك دارايي ثابت را از زمان تحصيل نشان مي دهد. اين حساب يك حساب كاهندة دارايي است. استهلاک انباشته یک قلم دارایی ارزش دفتری هر دارایی را با توجه به قیمت تمام شده دارایی تعیین می کند.
به گونه ای که می توان گفت:
استهلاک انباشته دارایی-قیمت تمام شده دارایی=ارزش دفتری دارایی